woensdag 27 augustus 2008

Afscheidsfeestje

Vorige zaterdag hebben we bij ons thuis een klein afscheidsfeestje georganiseerd. Op z’n Rwandees. Dat betekent drinken, eten en natuurlijk veel speeches. We hadden de normale bieren, maar natuurlijk ook de traditionele dranken zoals de ananaswijn en het bananenbier. Het was leuk om iedereen nog eens samen te hebben voor ik vertrek. Er waren mensen van het project, maar ook heel wat jongeren die ik in de stad leerde kennen, de mzungu’s van Gitarama, de BD-collega’s en zelfs enkele mensen uit het verre Kigali en Butare. Het was een mengeling van nationaliteiten en talen. Uiteraard waren er veel Rwandezen, maar ook een Oegandees, een Congolees, een Duitse, drie Britten, een Amerikaanse, twee Cubanen, een Burundees en drie Belgen.

Een Rwandese speech is per definitie lang en dezelfde zaken worden een keer of twee, drie herhaald. Ik werd zodanig overladen met complimenten dat het genant werd. Uiteraard kon ik zelf niet aan een speech ontsnappen. Ook de overvloed aan cadeaus was teveel van het goede. Het was wel heel leuk dat ik nog heel wat traditionele Rwandese dingen als cadeau meekreeg. Ze waren soms ook heel origineel met hun cadeaus. Er werden kaarten gemaakt van bananenbladeren en een Rwandees had zelf een liedje gemaakt dat hij gezongen heeft voor het hele gezelschap. Mijn huisgenoten hadden zelfs een taart in vier étages voorzien. Het was precies een trouwfeest. Enkele vrienden hadden een muziekinstallatie meegesleurd en er kon nog eens gedanst worden op de typische Rwandese en Oegandese hits.

Normaal haat ik afscheid nemen. Dit feestje was echter een leuke manier om het vlot en pijnloos te doen. Nu zou ik het liefst gewoon verdwijnen. Het ziet er echter naar uit dat ze dat niet zomaar zullen toelaten. De één na de ander belt om nog eens langs te komen voor een officieel afscheid.

Dit weekend trek ik nog naar het nationale park, Akagera, maar op 2 september stap ik 's avonds het vliegtuig op.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Nog 7 keer slapen...

Anoniem zei

Denk dat er wel 200 man zullen zijn om je te verwelkomen op Zaventem, neem het mij niet kwalijk als er maar 150 zijn hé.

Groeten
Lieven

Veronique zei

Tante Marjan,
Denkt gij dat ge gaat slapen die 7 keer ?? Kgeloof er niks van..

Ward,
Nen dikke proficiat ! Vraag me niet voor wat. Is het voor het werk dat je daar gedaan is, voor de manier waarop je die 6 maanden beleefd hebt of voor het blijvend boeiend maken voor ons. Voor jou was het een boeiende ervaring, maar ook voor ons was het een hele belevenis om je te volgen.
Kom wel thuis..
Tante Nique

Anoniem zei

Geert en Annemie :

Welkom thuis : het was Boeiend om je te volgen !